Tropisch paradijs!

De lange rit vanuit Drakensbergen is erg vlot verlopen, met ruim 6 uur rijden kwamen we aan in het tropische St. Lucia. De guesthouse die we geboekt hadden via booking.com en waarvan we hoopten dat de foto's er ook in het echt zo zouden uitzien maakten haar beloften helemaal waar. Een mooie ruime 3 kamer bungalow zo goed als geen stroomuitval omdat de generator hier prima zijn werk doet ,alleen na 22:00 uur mag volgens de plaatselijke wetgeving de generator niet meer aan maar daar hebben we niet al te veel last van en een fenomenaal uitzicht vanaf het dek waar het ontbijt geserveerd wordt, heerlijk!

De eerste dag hebben we eigenlijk niet zo heel veel gedaan behalve dan met een boek aan het zwembadje gelegen, even in de relaxedstand en s'avonds heerlijk uit eten bij een visrestaurantje.

Gisteren zijn we opzoek gegaan naar een wasserette want na bijna 2 weken op reis te zijn, raken onze onderbroeken zo langzamerhand allemaal in de wastas en aangezien we hier meerdere dagen zijn was dit het juiste moment. Even langs de supermarkt om een extra omvormer te halen en bij de buren een heerlijk pak wijn die we soldaat kunnen maken op ons terrasje voor onze bungalow. Einde van de middag zijn we meegegaan op een hippo en croctour met een witte Afrikaanse man die zijn eigen grappen erg gevat vond maar vergeet dat over het algemeen de gasten die hij meeneemt geen geboren Engelssprekende zijn en zijn grappen dus ook niet echt aankwamen of gewaardeerd werden. Wel moeten we zeggen dat hij ,wat betreft de natuur en de omgeving erg veel uitleg gaf en dan niet alleen over de Hippo's (nijlpaarden) en de Croc's (krokodillen) maar ook de vogels en het ontstaan van het gebied.

Vandaag is de grote dag, Bettina is jarig en mag eindelijk zeggen dat ze 62 is ,terwijl ze in het ziekenhuis 50 geschat werd, wat een waanzinnig compliment voor deze jarige job. Vanochtend na een heerlijk ontbijt met het waanzinnige uitzicht hebben we de rugtas ingepakt met lunch en strandspullen en we zijn middels een selfdrive door het Isimangaliso gereden en bij cape Vidal, geëindigd. Het enige stuk zee in deze regio waar je in kunt, zonder dat er een haai aan je tenen begint te knabbelen. We waren benieuwd als we zelf door een natuurreservaat zouden rijden of we dan wel scherp genoeg zouden zijn om ook zelf dieren te spotten maar in alle eerlijkheid is dat ons best aardig gelukt t.w.; zebra's, buffels, kudu's, hippo's, vervetmonkeys, pumba's (warthog) en heel veel vogels, libelle's en een soort mega grote vliegende kevers. Aan het einde van de ongeveer 30 km lange weg door het reservaat ligt Cape Vidal een mooi ongerept stuk strand ,waar voor de kust natuurlijke golfbrekers liggen waardoor de golfen niet al te groot en heftig op het strand aankomen en er gesnorkeld kan worden en je veilig bent voor de haaien.

Bij de thuiskomst zijn we nog even in het zwembadje gedoken, althans Bettina voorzichtig ingestapt en nu zitten we aan een goed glas witte wijn, deze blog te schrijven. Vanavond nog lekker uiteten en even facetimen met de meiden (Marianne, Sonja en Lindsey) want dinsdagavond is eigenlijk onze repeteeravond maar nu pakken we deze tijd even om bij te kletsen en Bettina haar verjaardag een beetje te vieren.

Fijne avond iedereen!