Verder over de Tuinroute

Bij de vorige blog was niet alles even rooskleurig, maar dat hebben we inmiddels ruimschoots ingehaald.

Zondag 12 maart hadden we een scootertocht geboekt. Op driewieler-scooters gingen we het bos in Tsitsikamma verkennen met een gids. Bettina kon natuurlijk niet rijden, maar in plaats van bij  Daniëlle mocht ze bij de gids achterop. Over onverharde wegen hebben we het bos doorkruist en zijn door de gids op allerlei bijzondere plekjes gewezen. De hoofdweg door het bos was zo'n 150 jaar geleden aangelegd, waarbij men gebruik had gemaakt van een olifantenpad. Helaas heeft men later alle olifanten afgeschoten omdat die ook van die weg gebruik gingen maken en daarbij het verkeer (moeten toen paardenwagens geweest zijn) lastig vielen. Er stonden ook een paar bomen van honderden jaren oud, waaronder een paar 'Yellowwood trees' die zeer geliefd zijn in de meubelindustrie maar daar goed beschermd worden. De gids was een schatje (oorspronkelijk uit Malawi maar voor werk naar ZA gekomen) die erg zijn best deed om ons aan het lachen te maken. Daarna hebben we lekker bij het zwembad gelezen, en zijn enigszins verbrand. 's Avonds hebben we bij een zeer sfeervol oud restaurant (De Oude Martha) gegeten en een paar bijzondere gerechten gegeten (sorry voor de vegetariërs, maar toch ook maar wat bijzondere vleessoorten geprobeerd).

Maandag 13 maart trokken we verder westwaarts. We zijn naar Robberg gegaan, een schiereiland bij Plettenberg baai. Hier leven een heleboel zeehonden, maar de wandeling zelf om die zeehonden te zien, bleek ook heel bijzonder. Na een rustig begin werd het pad allengs ruiger. Gelukkig waren er grote stukken met vlonderpaden,  of met beton verharde traptreden, en op lastige stukken waren er leuningen of touwen aangebracht. De wandeling was dus wel pittig, maar wel te doen. Nadat we hoog vanaf de berg de zeehonden gezien hadden, zowel in het water als op de rotsen, kwamen we bij zandpaden aan die uiteindelijk naar een prachtig strand bij blauwe zee leidden. Daarvandaan moest er langs rotswanden gelopen worden en vervolgens steil geklommen, maar ook hier was voor een groot deel een verhard(e) pad/trap aangelegd. Na deze inspanningen (waarbij we ondanks insmeren nog meer verbrand zijn), hebben we bij een piepklein tentje genoten van superlekkere milkshakes. 

Hierna zijn we doorgereden naar Knysna, niet om daar nog dingen te gaan bekijken (tamelijk toeristisch plaatsje) maar om een pakje op te halen. Lang verhaal kort: Little Switzerland, onze hotel in Drakensberg, was zo aardig geweest om ons een extra nacht aan te bieden, omdat Bettina een nacht in het ziekenhuis had gelegen en Daniëlle die nacht in de buurt van het ziekenhuis had overnacht. We moesten echter wel van kamer wisselen, en het personeel had al onze spullen verhuisd. Maar pas toen we lang en breed vertrokken waren, bleek dat zij twee regenjacks en een vest in een kast hadden gehangen. Omdat wij nooit iets in kasten doen, hadden we die dus vergeten. Wij hebben hen toen gevraagd het (tegen vergoeding) op te sturen naar ons verblijf in Tsitsikamma, maar daar was het niet aangekomen. Maar gelukkig konden we in overleg met de koeriersdienst het pakje in Knysna onderscheppen. Wij blij want we dachten eigenlijk al dat we de spullen kwijt zouden zijn.

Vervolgens zijn we naar Mosselbaai gegaan. Eigenlijk wilden we daar maar 1 nacht blijven, maar inmiddels hadden we een game drive voor de volgende ochtend geboekt en we vonden de accommodatie wel heel leuk, dus hebben we nog een nacht bijgeboekt. Dinsdag 14 maart hebben we een game drive gedaan in Botlierskop Private Game Reserve. Eigenlijk zijn de diverse wilde dieren hier uitgezet, maar het was wel een fantastische ervaring.  Om te beginnen hebben we 1 leeuw met 2 leeuwinnen uitgebreid van heel dichtbij kunnen zien (ze lagen op de weg!). Vervolgens hebben we (op grotere afstand) een cheetah vrouwtje met 3 welpjes gezien. En verder ook nog zebra's, giraffen, waterbokken, springbokken, impala's, nyala's, olifanten, struisvogels en neushoorns. Na deze geweldige ervaring hebben we geluncht op het terras bij het restaurant in dit park waarbij we ook nog eens prachtig uitzicht hadden en diverse van deze dieren nog eens langs kwamen scharrelen over het veld voor ons. Na al deze ervaringen moesten we natuurijk weer even bijkomen bij het zwembad bij onze B&B. Toen we daar zaten kwam er een wat ouder Belgisch echtpaar aan. De gastvrouw legde een en ander uit over de route naar de restaurants en de mogelijkheid om een gratis shuttle terug te nemen (omdat er dan wat daklozen op straat rondlopen, en het scheelt een wandeling een steile heuvel op). Omdat het niet helemaal overkwam, legde Daniëlle het nog eens uit en bood vervolgens aan dat zij met ons mee konden lopen naar de restaurants. Uiteindelijk zijn we met z'n viertjes bij een visrestaurant gaan eten en hebben een heel gezellige avond met elkaar gehad. Hoewel zij zelf vijfl jaar in Afrika gewoond hebben en het continent ook meermalen bezocht hebben, leken ze ons wel hele avontuurlijke wereldreizigers te vinden. :-)