Lion Tree Top Lodge (in de buurt van Kruger park)

Zondag reden we van Hazyview naar de Lion Tree Top Lodge. We hadden hierover gelezen in een reisblog en het leek ons gaaf om in een tent-chalet gebouwd in een boom te overnachten. Het ligt in een gebied dat tegen het Kruger park aanligt en er waren van daaruit ook game drives en bush walks te maken.

We hadden de dag tevoren gehoord dat we een andere route moesten rijden, omdat de standaard weg door de regen niet meer begaanbaar was. Hoe dan ook moesten we eeen deel over ‘dirt roads’, maar er werd ons verzekerd dat als we maar rustig zouden rijden, het geen probleem zou zijn. Het weer was er intussen niet beter op geworden, dus we vonden het wel enigszins spannend wat we zouden aantreffen. Hoewel de communicatie met Lynn, de dame van de lodge nogal chaotisch verlopen was, was de routebeschrijving zeer precies. Maar na de toch al niet beste asfaltwegen, waren de ‘dirt roads’ wel een uitdaging: grote gaten, diepe plassen en geulen, door stromend water heenrijden, en vooral spannend was dat de grond op veel plaatsen nogal glibberig was dus risico op ergens vast komen te zitten. Gelukkig waren er nergens gevaarlijke situaties en kwamen er regelmatig tegenliggers langs, dus echt eng was het niet. Maar al met al waren we wel enige tijd bezig om de lodge te bereiken. 

Daar aangekomen begon Lynn meteen te roepen dat ze zich zo’n zorgen om ons gemaakt had, en ons nog ge-appt had om te vragen met wat voor auto we kwamen. Maar ja, wij hadden onderweg geen internet, dus wisten van niks. Dan vraag je je wel af waarom ze dat niet eerder gevraagd had. Gelukkig hadden wij een hoog op de wielen staande SUV, maar het bleek dat de dag ervoor gasten met een heel klein autootje ergens opgehaald moesten worden.

We kregen wel meteen met een teleurstelling te maken, want de voor die middag geplande game drive ging niet door, vanwege het risico dat de jeep vast kwam te zitten. In overleg konden we wel ’s middags de voor de volgende ochtend geplande bush walk doen, al moesten we wel tig keer verzekeren dat we het echt niet erg zouden vinden als we dan doornat zouden regenen. Uiteindelijk bleek dit een fantastische 3 uur durende wandeling met slechts een paar spatten regen. We hadden een geweldige gids (Donald) en hebben van nog geen 10 m afstand allerlei dieren gezien: impala’s, zebra’s, luipaardschildpad, struisvogel, wrattenzwijnen (Pumba’s), wildebeesten/gnoes, en giraffen. 

De volgende ochtend zou alsnog de game drive plaatsvinden. Wij moesten om 4:45 klaar staan maar er kwam niemand. Om 5:15 kwam eindelijk de gids aangelopen, met de mededeling dat zijn jeep in de buurt vast zat. De gastheer werd uit bed gebeld en die maakte vervolgens Donald wakker om te helpen de jeep los te krijgen. Wij hebben uitgebreid met de gastheer zitten kletsen, want het duurde tot 7:!5 voordat we konden vertrekken. Vervolgens duurde het nog wel een uur voor we bij het Manyelete park waren, waar we rondgereden zouden worden, en daar konden we alleen op de hoofdwegen reden omdat die nog enigszins begaanbaar waren (hoewel ook dat hier en daar twijfelachtig was). We hadden wel met z’n tweetjes een privé game drive. Gelukkig had de jeep een afdakje, want we kregen nog een paar fikse regenbuien over ons heen. Dus het zat allemaal niet echt mee. Toch hebben we wel een paar bijzondere dingen gezien: behalve zebra’s en een heleboel impala’s, ook buffels (dit zijn de gevaarlijkste dieren van de ‘big five’ is ons verteld, want die kunnen zomaar, onverwachts aanvallen) en olifanten en enkele bijzondere vogels waaronder ‘Zazu’s’. En ook hebben we een dode impala bovenin een boom gezien; die moet daar door een luipaard heengesleept zijn, maar het luipaard zelf hebben we helaas niet gezien.

Door de late start en het noodzakelijke omrijden waren we pas rond half twee terug bij de lodge. Daar konden we nog ‘ontbijten’. Vervolgens snel de spullen ingepakt, want we hadden nog een paar uur te gaan tot de volgende verblijfplaats en vreesden een beetje voor de terugtocht over de onverharde wegen, want we hadden vanuit de jeep gezien dat die er sinds de dag ervoor niet beter op geworden waren. Gelukkig werden we op het eerste en slechtste stuk begeleid door Donald, van wie we hartelijk afscheid hebben genomen met achterlating van een fotootje van ons drieën want Daniëlle heeft een mini-fotoprintertje meegenomen.

Oorspronkelijk zouden we hiervandaan naar Sint Lucia gaan, met het vage plan om dan door het Kruger park richting zuiden te rijden. Maar gezien alle verhalen over ontoegankelijke wegen hebben we dat laten varen, en besloten richting Drakensberg te gaan omdat daar de weersverwachtingen beter waren. Hoewel nog steeds met regelmatige regenbuien, zijn we door prachtige landschappen naar Dullstroom gereden voor een tussenstop op weg naar Drakensberg. Hier hadden we van 7 uur ’s avonds tot 7 uur ’s ochtends slechts een paar keer elektriciteit (midden in de nacht). Goed dat we zaklampen en powerbanks bij ons hebben.

Zie foto's "Bij Kruger park" en video's ''op een dirt road', 'giraffen', 'de game drive begint', 'olifanten', 'twee Zazu's'.